Aybastı, Perşembe Yaylası Şenlikleri: Mahalleler

Mahalleler

Mahallelerimiz

 
ARMUTLU  MAHALLESİ
            Aybastı’nın Kuzeybatı’sında yer almaktadır.Dereköy, Arpaçukuru, Hamastos, Suçıkan olmak üzere dört mahalleden oluşmaktadır. Prof. Dr.  Bahaeddin Yediyıldız’ın Ordu Kazası Sosyal Tarihi  isimli eserinde mahallenin ilk isminin Hamastos olduğu belirtilmektedir. Nüfusunun da 1455 yılında yapılan sayıma göre 7 hane olduğu belirtilmektedir.  Aynı köyün 1485 ‘te  15  hane 1520’de 11 hane 1547 ‘de  15 hane   1613’te 13  hane olduğu tespit edilmiştir. 1990 sayımlarına göre nüfusu 2218 ‘dir. Şu andaki muhtarı Durgut YILMAZ’dır. 
        MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI 
            Mahallede bir tanesi 8 derslikli ,birisi 2 derslikli diğeri de 1 derslikli olmak üzere toplam 3 ilkokul mevcuttur. Mahallede 3 tane Cami vardır. İlkokulu bitirenlerin çoğu bir üst eğitim kurumuna devam etmezler. Okur-yazarlık oranı %85 ‘tir.
        MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU
            Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.  
            Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır.
ÇUKUR MAHALLESİ
             Aybastı’nın Kuzeyinde yer alır. Söngütlü, Sararıkdibi, Köyiçi ve Kaylan Mahallelerinden oluşmaktadır. Şu andaki muhtarı Yücel ÇUKUR'dur. 1990 sayımlarına göre nüfusu 645 ‘tir.  
 MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI 
            Mahallede  iki derslikli bir ilkokul 2 tane cami bulunmaktadır. Her  yıl Halk  Eğitim tarafından kurslar açılmaktadır 
MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU
            Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
            Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
 
ESENLİ MAHALLESİ
             Karamanlı, Esenli, Havluiçi, Arpacılı, İllezli, Karaağaçlı, Muratyeri, Boğmalık, Karacakaya, Hapanyanı, Hacısevyanı, mahallerinden oluşan Esenli Aybastı’nın merkez mahallelerindendir. 1940’lı yıllardaki Türkiye Haritası’nda Aybastı “Esenli “ olarak geçmektedir. 1945 yılı Osmanlı tahrir Defteri’nde Esenli, “İbasda” köyü olarak geçer ve  49 hane olduğu yazılıdır.  Köyde Cami ve Zaviye vardır. Seydi Ali Fakih imamlık yapar.Köyde dervişlerin yaşadığı belirtilir. 1980 yıllarında belediyece yapılan yol açımı çalışmaları esnasında Havluiçi Mahallesinde hamam ve bina kalıntıları çıkmıştır. Esenli Aybastı merkezini de içine almaktadır. 1990 Nüfus sayımına göre Esenli Mahallesi’nin nüfusu 6338’dir. Şu anki muhtarı Erdoğan AKKUŞ'tur.
 MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI
             Mahalle merkezinde 6, Karamanlı 1, İllezli’de 1, Arpacılı’da 1,   Havluiçi’nde 2 Muratyerinde 1, Boğmalık’ta 1, Karacakaya’da 1 olmak üzere toplam  14 cami bulunmaktadır.  
            Mahallede Aybastı Merkez İlkokulu, Aybastı Çok Programlı Lisesi, Aybastı İmam Hatip Lisesi, Havluiçi İlköğretim Okulu, Karamanlı İlkokulu, Muratyeri İlkokulu, Boğmalık İlkokulu bulunmaktadır. Halkın %98 okur-yazardır. İlkokulu bitirenlerin büyük kısmı bir üst eğitim kurumuna devam ederler. Her  yıl Halk  Eğitim tarafından kurslar açılmaktadır
             Muratyeri’nde 1 tane ilkokul mevcuttur,1987 Yılında eğitim-öğretime açılmıştır. Köyde eğitim-öğretim durumu bir hayli düşüktür. Köy folklorik unsurlar bakımından oldukça zengindir. Köyün kendine has bilmeceleri,türküleri,manileri,ninnileri meşhurdur.
 MAHALLENİN GELENEK VE GÖRENEKLERİ :
             Mahalle halkı eski gelenek ve göreneklerine bağlı olarak yaşam biçimini sürdürmektedir. Cenazelere ve düğünlere katılım çok fazla olur. Gençler arasında yüzük oyunu, Köşe kapmaca, Arası kemse gibi oyunlar oynanmaktır. Bayramlarda büyükler ziyaret edilir. Geleneksel olarak dini ve milli bayramlarda mahallede güreş tertip edilir.
 MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU 
            Mahallede halkın geçim kaynağı genel ticaret, tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Karamalı, Muratyeri, Havluiçi ve Esenli  mahallelerinde çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğunun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
 
FATİH MAHALLESİ 
            Aybastı’nın batısında yer almaktadır. Mahalle Köyiçi, Tepebaşı ve Eseoğlu mahallelerinden oluşmaktadır. Prof. Dr.  Bahaeddin Yediyıldız’ın Ordu Kazası sosyal tarihi  isimli eserinde KABALU VE HIDURLU VE ÇUKUR  köylerinin beraber olduğu ve nüfusunun da 1455 yılında yapılan sayıma göre 36 hane olduğu belirtilmektedir. Daha sonradan bu üç köyün birbirinden ayrılarak Kabalı, Ortaköy ve Çukur isimlerini aldığı anlaşılmaktadır. Aynı köylerin 1485 ‘te   50  hane 1520’de 63 hane 1547 ‘de  113 hane   1613’te 94  hane olduğu tespit edilmiştir. 
            Mahallenin şu andaki nüfusu 750 ‘dir ve 130 haneden oluşmaktadır. Fatih Mahallesi’nin  ilk adının Kabalu olduğu bilinmektedir. 1994 yılında  belediye meclisince alınan bir kararla ismi  Fatih mahallesi olarak değiştirilmiştir. Mahallenin ilçeye uzaklığı 1 km.’dir. Şu anki muhtarı Mehmet GÜLEÇ'tir.
 MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI
             Mahallede 1 İlkokul ve üç Cami bulunmaktadır. Bunlardan en önemlisi Merkez Camii’dir. Merkez Camii’nin bulunduğu yerdeki Cami 1965 yılında yapılmış ve 1991 yılına kadar hizmet vermiştir. Artan nüfus oranına göre yetersiz hale gelmiş ve 1991 yılında Caminin bulunduğu yere  240 Metrekarelik Merkez Camii adıyla yeni bir Cami inşaatına başlamış ve 1994 yılında inşaat tamamlanarak Cami hizmete açılmıştır. Camimizin yapılışında en büyük emeği geçen imam Mahmut OVAÇIN ve Eski Muhtar Cebbar ARPACI’dır. Caminin mimarisini Tokat ili Niksar  ilçesine bağlı Muammer AĞUŞ isimli mimar yapmıştır.
 EĞİTİM DURUMU:  
            Mahallede 2 derslikli bir İlkokul bulunmaktadır. Mahallenin eğitim düzeyi yüksektir. Halkın % 90’ı okur-yazara durumdadır . Mahalle halkı tahsil yapmaktan ziyade  zanaat sahibi olma gayreti içindedir. İlçeye bakıldığında mevcut lokantalarda çalışan aşçıların % 90 ‘ı Fatih Mahallesindendir.
MAHALLENİN GELENEK VE GÖRENEKLERİ : 
            Mahalle halkı eski gelenek ve göreneklerine bağlı olarak yaşam biçimini sürdürmektedir. Halkın gelir düzeyinin yüksek olması nedeniyle giyim ve kuşamda ilçe merkezinde yaşayan halktan bir farkı yoktur. Fatih Mahallesinde çok eski yıllardan beri süregelen Karakucak güreşleri yapılmaktadır. Kurban Bayramı’nın 2. günü yapılan güreşler Kabalı Bayramı diye nitelendirilir. Civar il ve ilçelerden gelen güreşçiler bu Bayramda güreş tutarlar. Eski yıllarda Bayrama gelen herkese yemek verilirdi. son yıllarda bu adet kaldırılmıştır.
  MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU
             Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğunun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
KARAMANLI MAHALLESİ
 
 
KUTLULAR MAHALLESİ
             Aybastı’nın  doğusunda yer alır. Mahalle  Konakyanı, Kovanlık, Deredibi, Taşköprü’den oluşmaktadır. İlçeye uzaklığı 3 Km’dir. Prof. Dr.  Bahaeddin Yediyıldız’ın Ordu Kazası Sosyal Tarihi  isimli eserinde Yaras olarak geçen köyün nüfusu 1455 sayımlarına göre 14 hane  1547 ‘de 18 hane , 1613’te 34 hane olduğu tespit edilmiştir     Mahallenin şu andaki nüfusu 629’dur. Şu andaki muhtarı Kemal GÜR'dür.
             Aybastı ilçesinin ilk yerleşim yeri, Yaras Köyü’nün Konakyanı mevkii olarak bilinmektedir. Daha sonradan şimdiki yerine taşınmıştır. Yine mahallenin sınırları içerisinde yer alan ve bugünkü adıyla KUTLUDOĞMUŞ olarak bilinen mevkiide Aybastı’nın fethi sırasında şehit düşen Kutlu Bey’in Türbesi bulunmaktadır. Türbe Bugünkü haliyle bakımsızdır. İlk ismi  Yaras olan köy bu türbeden dolayı adını Kutlular olarak değiştirmiştir. Kutlular Köyü 1965 yılında Belediye Encümenin aldığı kararla mahalle olmuştur.
 MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI
             Mahallede 1 İlkokul ve 2 Cami bulunmaktadır. Şu anda 3. Cami inşaatı bitmek üzeredir. Mahallenin ilkokulu 2 dersliklidir. Halkın %90’ı okur-yazar durumdadır. İlkokulu bitiren öğrencilerden %80 ‘i bir üst okula devam etmektedir. Halk Eğitim Merkezince her çeşitli kurs faaliyetleri yapılmaktadır.       
 MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU
             Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğunun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
 
KOYUNCULU MAHALLESİ 
            Aybastı’nın Kuzeyinde yer alır. Aşağı köy, Yukarı Köy Hacaeller  Mahallelerinden oluşmaktadır.  Bilinen eski köylerimizdendir. İlk ismi Koyuncu olarak geçmektedir. Halkın geçiminin temel kaynağını Koyun oluşturduğu için bu ismi almıştır. 1455 Yılında yapılan sayımlara göre nüfusu 11 hanedir. Daha sonraları aynı 1485 yılında 16, 1520 yılında 23, 1547 yılında  41, 1613 yılında ise 17 hane olduğunu öğrenmekteyiz.. 1990 Nüfus sayımına göre mahallenin nüfusu 627’dir.Şu andaki muhtarı Salih AYDIN’dır. 
MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI
             2 derslikli bir ilkokul bulunmaktadır. 1 tane Camisi vardı. 1 tane Kur’an Kursu vardır. 1973 yılında Belediye Meclisinin aldığı bir kararla belediyeye geçmiştir. Mahallede
Hacıköy Mevkiinde Rum Mezarlarına ait kalıntılar vardır. Okur- yazar oranı %95’tir. İlkokulu bitiren öğrenciler bir üst öğretim kurumuna devam etmektedir. Köyün yolu iyi değildir. Yol tam anlamıyla yapıldığı zaman gerek öğrencilerin gerekse halkın rahat edeceği ifade edilmektedir.
             Köy sınırları içerisinde Cizay ve Sivri Evliyası olmak üzere 2 yatır vardır. Halk tarafından ziyaret edilmektedir. Yağmur duasına çıkıldığında buralarda ziyaret edilmektedir.
 MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU 
            Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğu’nun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır. İstanbul’a göç yaygındır.
 
KÜÇÜKYAKA MAHALLESİ           
            Aybastı’nın Doğusunda yer alır.Mahalle  Küfü, Yukarıküçükyaka, Aşağıküçükyaka, Geriş, Kabakiraz, Şıhlı, Hacıosmanlı mahallelerinden oluşmaktadır. 1990 Nüfus sayımına göre nüfusu 1644 ‘tür.Şu andaki muhtarı Turan BÜLBÜL'dür. 
 MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI
             Mahallede 6 cami bulunmaktadır.  2  tane 2 derslikli  ve 1 tane de 3 derslikli  1 olmak üzere 3 ilkokul vardı. Okuma yazma oranı % 95’tir.
             Hacıosmanlı’da köyde iki sınıflı bir okul mevcuttur.Okur yazarlık oranı istenilen düzeyde değildir, ilk okulu bitiren öğrencilerin çok az bir kısmı üst öğretim kurumlarına devam etmektedir. Her  yıl Halk  Eğitim tarafından kurslar açılmaktadır. İlkokul sonrası eğitime önem verilmemektedir, özellikle kız çocuklarının ilkokul sonrası eğitime devam etme oranları çok düşüktür. Her  yıl Halk  Eğitim tarafından kurslar açılmaktadır.
MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU 
            Mahallede halkın geçim kaynağı genel olarak tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe triko ve kendi özel işyerlerinde çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğu’nun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
 
ORTAKÖY MAHALLESİ
            Aybastı’nın Kuzeyindedir. Mahalle Hıdırlı, Recepli ve Yukarı Ortaköy olmak üzere üç bölümden oluşmaktadır. Prof. Dr.  Bahaeddin Yediyıldız’ın Ordu Kazası sosyal tarihi  isimli eserinde  mahallenin ilk isminin  Hıdırlı olduğu ve Kabalı , Çukur’la birlikte nüfusunun da 1455 yılında yapılan 36 hane olduğu belirtilmektedir. Daha sonradan bu üç köyün birbirinden ayrılarak Kabalı, Ortaköy ve Çukur isimlerini aldığı anlaşılmaktadır. Aynı köylerin 1485 ‘te   50  hane 1520’de 63 hane 1547 ‘de  113 hane 1613’te 94  hane olduğu tespit edilmiştir. Yukarıda belirtildiği gibi diğer köylerden ayrılarak  Ortaköy  ismini alan mahalle 1965 yılına kadar köy olarak devam etmiştir. 1965 yılından sonra Belediye Encümeninin aldığı bir kararla mahalle olmuştur. Mahallenin şu andaki nüfusu 1990 sayımlarına göre 1010 ‘dur. Mahallenin şu andaki muhtarı Hüdaver ÖZDEMİR’dir.
  MAHALLEDE BULUNAN KAMU KURUM VE KURULUŞLARI 
            Mahallede şu anda iki tanesi kadrolu  imamın görev yaptığı ve iki tanesi de kadrosuz imamın görev yaptığı dört tane cami bulunmaktadır.
 EĞİTİM DURUMU:  
            Mahallede 8 derslikli bir ilkokul bulunmaktadır. Mahallede eğitim öğretim düzeyi oldukça yüksektir. İlkokulu bitiren öğrencilerin %99’u mutlaka üst okullara devam etmektedir. Halk Eğitim tarafından kurslar açılmaktadır.
 MAHALLENİN GELENEK VE GÖRENEKLERİ :
             Mahalle halkı eski gelenek ve göreneklerine bağlı olarak yaşam biçimini sürdürmektedir. Halkın gelir düzeyinin yüksek olması nedeniyle giyim ve kuşamda ilçe merkezinde yaşayan halktan bir farkı yoktur.Ortaköy Mahallesinde eski yıllarda Dini Bayramların 1. günü Ortaköy Salıncak Bayramı diye bir şenlik kurulurdu. Bu şenliğe ilçeye bağlı köy ve mahallelerden gelenler Bahçelik  Mevkiinde salıncaklar kurarak eğlenirlerdi. 1973 yılında mahalleye İlkokul yapılması için bu mesire yeri satılmış, bu tarihten itibaren yavaş yavaş salıncak bayramı özelliğini kaybetmiştir.    
MAHALLENİN EKONOMİK DURUMU
             Mahallede halkın geçim kaynağı genel tarım ve hayvancılığa dayanmaktadır. Tarım ürünleri olarak en fazla fındık, patates ve halkın kendi ihtiyacını karşılayacak kadar da mısır yetiştirilmektedir. Besi hayvancılığı geçim kaynağında önemli bir yer tutmaktadır. Mahallede çok sayıda modern besi ahırları bulunmaktadır.
             Geçim kaynağında tarım ve hayvancılık ne kadar önemli ise de gurbetçilik de göz ardı edilemez. Mahalledeki vatandaşlar yaz mevsiminde yurdun çeşitli yörelerine giderek buralarda inşaat sektöründe çalışmaktadır. Yurt dışı işçiliği de hayli yaygındır. Avrupa’nın ve Orta Doğunun çeşitli ülkelerinde işçileri  bulunmaktadır.
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...